Rozłączenie – interpretacja – Juliusz Słowacki

Prawdopodobnie adresatka utworu nie może wyobrazić sobie miejsca, w którym przebywa podmiot liryczny, ponieważ nigdy tam nie była: Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć. Oba te obrazy tkwiące w myśli poety, mają odmienny charakter. Pejzaż podziwianej górskiej krainy jest bardzo wyrazisty, zaś przywołany w pamięci dom to obraz o zatartych konturach.

Ostatnia zwrotka, pomimo że mówi o niemożności spotkania się ze sobą rozłączonych, jest świadectwem wiary, że silnego związku, uczucia bliskich sobie osób, nic nie może zniszczyć: Lecz choć się nigdy, nigdzie połączyć nie mamy, zamilkniemy na chwilę i znów się wołamy.

W wierszu pojawia się motyw ptaków i smutki, w związku z oddaleniem od ukochanej osoby: Rozłączeni – lecz jedno o drugim pamięta; Pomiędzy nami lata biały gołąb smutki …. Motyw gołębia jako posłańca został tu zespolony z uczuciem tęsknoty.

Strony: 1 2 3

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.