Pieśń patriotyczna Józefa Wybickiego Mazurek Dąbrowskiego, znana także jako Pieśń Legionów Polskich we Włoszech, wyraża wolę walki o niepodległość ojczyzny.
Wybicki napisał pieśń we Włoszech, w Reggio, między 16 a 19 lipca 1797 roku dla uświetnienia uroczystości pożegnania odchodzących z miasta legionów. Śpiewana jest na melodię podlaskiego mazurka. W 1927 roku Mazurek Dąbrowskiego zotał zatwierdzony jako oficjalny hymn państwowy.
Mazurek Dąbrowskiego jest manifestem niepodległości i patriotyzmu, wezwaniem do walki. Tekst przepełniony jest nadzieją na odzyskanie wolności. Słowa Jeszcze Polska nie umarła, Kiedy my żyjemy wyrażają przekonanie, że można doczekać czasów, kiedy się ją szablą odbije i przywróci jej miejsce na mapie Europy.
Poeta przywołuje bohaterskie postaci i wydarzenia z historii Polski i Europy. Przypomina zwycięskie wyprawy Czarnieckiego, wodza legionów – Dąbrowskiego, Kościuszkę i insurekcję kościuszkowską. Mówi o europejskiej solidarności- ma nadzieję na pomoc potężnej Francji i Napoleona, z którym Polacy wiązali ogromną nadzieję na upragnioną wolność. Wybicki nawołuje także do budowania jedności narodowej, by do walki stanęli wszyscy Polacy, bez względu na pochodzenie: Hasłem wszystkich zgoda I ojczyzna nasza.
Budowa: pieśń składa się z 4 strof przedzielonych refrenem. Każda strofa liczy cztery wersy, rymy przeplatane, zaś w refrenie sąsiadujące.
Środki artystyczne: epitety- obca przemoc, ziemi włoskiej, szwedzkim zaborze, zapłakany; uosobienie- Jeszcze Polska nie zginęła… co nam obca przemoc wzięła…; powtórzenie – marsz, marsz…