Pieśń o dobrej sławie Kochanowskiego Jana mówi o obowiązkach każdego obywatela wobec własnej ojczyzny, o wartości sławy.
Według Jana Kochanowskiego, każdy kto chce zapewnić sobie dobrą sławę musi odrzucić pokusy, umieć pogardzać dobrami doczesnymi, zrezygnować z ciągłego koncentrowania się na sprawach materialnych. Bóg nie na darmo odróżnił człowieka od zwierząt, dając mu rozum i mowę.
Dlatego prawdziwy człowiek nie myśli jedynie o jedzeniu i piciu, ale stara się służyć ojczyźnie, w celu zapewnienia sobie dobrej sławy: Służymy poczciwej sławie, a jak kto może, Niech ku pożytku dobra wspólnego pomoże.
Człowiek powinien nauczyć się żyć rozważnie i wykorzystywać dane nam przez Stwórcę talenty. Prawdziwa sława to wartość, która liczy się zarówno w życiu doczesnym, jak i w obliczu Boga. Człowiek obdarzony darem wymowy może zdobyć sławę służąc społeczeństwu, szerząc dobre obyczaje, ucząc przestrzegania praw, które obowiązują w ojczyźnie.
Natomiast ludzie silni i odważni mogą zyskać sławę w walce z poganami, wrogami ojczyzny: Uderz z poganinem, jako słuszne cnemu. Nawet jeśli trzeba oddać w tej walce życie – zdaniem poety lepiej jest umrzeć młodo, ale w sposób bohaterski, zyskując sobie wieczną sławę, niż żyć długo i w zapomnieniu.
Budowa: składa się z 6 zwrotek, o 4 wersach każda, rymy parzyste. Środki artystyczne: epitety – doczesne rzeczy, dobrą sławę, bydlęce życie; rozkaźniki – Służmy poczciwej sprawie, Uderz się z poganinem.