Jan Kasprowicz – biografia, życiorys, twórczość

Jan Kasprowicz – poeta, dramaturg, krytyk i tłumacz. Urodził się w 1860 roku we wsi Szymborze na Kujawach, w wielodzietnej, ubogiej rodzinie chłopskiej. Biedni rodzice zapewnili przyszłemu poecie staranne wykształcenie.

Kasprowicz uczył się od 1870 roku w pruskim gimnazjum w Inowrocławiu, skąd został wydalony przez władze pruskie za wystąpienia patriotyczne.

Następnie uczył się w Poznaniu, Opolu i Raciborzu. Maturę zdał w 1884 r. i podjął studia w Lipsku, skąd przeniósł się na Uniwersytet Wrocławski. Studiował historię, filozofię klasyczną i literaturę niemiecką.

Działał w młodzieżowych organizacjach politycznych, za co był dwukrotnie aresztowany, a w końcu skazany na 6 miesięcy więzienia.W 1888 r. przeniósł się na stałe do Lwowa i zaczął współpracować z Kurierem Lwowskim.

W 1893 roku ożenił się z Jadwigą Gąsowską, ale już w 1901 r. żona odeszła od niego wiążąc się ze Stanisławem Przybyszewskim. W 1904 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych Uniwersytetu Lwowskiego,a w 1909 roku powołano go na katedrę literatury porównawczej na tymże Uniwersytecie,  a w latach 1921-22 był jego rektorem.

Od 1924 r. mieszkał w willi Harenda koło Poronina, stał się gorącym wielbicielem Tatr. Zmarł w 1926 roku.

W pierwszym okresie twórczości w swoich utworach poruszał problematykę chłopską, która doskonale znał głównie z racji swego pochodzenia.
Najbardziej znane utwory Kasprowicza: Giordano Bruno (1884) poemat
                                                             Aryman i Oromaz (1884 poemat misteryjny
                                                             cykl sonetów Z chałupy (1888) 
                                                             tom gawęd: Z chłopskiego zagonu (1891)
                                                             poemat dygresyjny: Wojtek Skiba (1889-90)
                                                             cykl sonetów: Z więzienia
                                                             poemat: Miłość (1895)
                                                             zbiór poezji: Krzak dzikiej róży (1898)
                                                             hymny: Ginącemu światu (1902),  Salve Regina (1902)
                                                             proza poetycka: O bohaterskim koniu i walącym się domie (1906)
                                                            zbiór wierszy: Chwile (1911), Księga ubogich (1916), Mój świat (1926)