Wiersz Jana Andrzeja Morsztyna O sobie mówi o nieszczęśliwej miłości.
Podmiot liryczny, wymieniając mnóstwo niepoliczalnych rzeczy twierdzi, że nie jest w stanie określić ile ma bólów i zarzutów do jego miłości, Katarzyny, która w jakiś sposób go skrzywdziła.
Najprawdopodobniej jednak osoba mówiąca w wierszu wcale nie uważa kobietę za taką okrutną, a tylko chwilowo stwierdza fakty pod wpływem gniewu i nagromadzonych emocji.