Inny świat – Streszczenie – Gustaw Herling-Grudziński

Wśród przytoczonych historii obozowych znajduje się opowiadanie o 3 niemieckich komunistach: Stefanie, Hansie i Otto, którzy mieli okazję na własne oczy przekonać się, jak wygląda komunistyczny raj. Zostali przez Rosję oskarżeni o szpiegostwo. Zaś inżynier Michał Konstylew, który został któregoś dnia przydzielony do brygady Gustawa ukończył Szkołę Morską we Władywostoku. Po dwóch latach pobytu w łagrze uświadomił sobie, że został oszukany podczas śledztwa. Doprowadzony na skraj wyczerpania fizycznego i psychicznego przyznał się do zbrodni, której nie popełnił. Co kilka dni opalał rękę w ogniu, by dostać zwolnienie od pracy i wolny czas poświęcić na czytanie książek, które pozwalały mu zachować ostatnie iskierki człowieczeństwa. Gdy w kwietniu okazało się, że ma trafić na Kołymę skąd już nie ma powrotu, oblał się wrzątkiem i wkrótce zmarł. Nie chciał więcej pracować dla Rosjan. Wprawdzie Gustaw chciał ofiarować się za przyjaciela, ale naczelnik odrzucił jego prośbę.

Gdy w czerwcu 1941 r. wybuchła wojna sowiecko-niemiecka i został zawarty układ Majski-Sikorski sytuacja Polaków w obozie radykalnie się zmieniła. Uznano ich za sojuszników i ogłoszono dla nich amnestię. Pisarz nie mogąc doczekać się uwolnienia, pod koniec listopada 1941 r. wraz z kilkoma Polakami podjął decyzję o głodówce, by zaprotestować przeciwko władzom obozu, nie przestrzegających praw o amnestii wynikających z paktu. Akcja Polaków odniosła sukces. Ósmego dnia głodówki podpisali depeszę do polskiego ambasadora. 19 stycznia 1942 r. Gustaw opuścił obóz w Jercewie i przez Wologolę i Swierdłowsk dotarł do Czelabińska, a stamtąd do polskiej jednostki w Ługowoje. Z armią gen. Andersa opuścił ZSRR, wyjechał do Iranu, m.in. brał udział w bitwie pod Monte Cassino.

Strony: 1 2 3 4

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.