Hugo Kołłątaj – biografia, życiorys, twórczość
Hugo Kołłątaj – pisarz, filozof, ksiądz, historyk, działacz polityczny, to, obok Stanisława Staszica, wybitny przedstawiciel obozu postępu.
Urodził się w 1750 roku na Wołyniu w niezamożnej rodzinie szlacheckiej. Studiował w Akademii Krakowskiej, gdzie zdobył stopień doktora filozofii. Później studiował w Wiedniu i Rzymie i otrzymał doktorat z teologii. W 1775 r. przyjął święcenia kapłańskie.
Brał czynny udział w pracach Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych i Komisji Edukacji Narodowej. W czasie obrad Sejmu Czteroletniego poświęcił się działalności politycznej. W rozprawie pt. Do Stanisława Małachowskiego przygotował program reform uwieńczonych Konstytucją 3-Maja. Pod swoim przywództwem skupił grupę radykalnych pisarzy, zwaną Kuźnicą Kołłątajowską.
Gdy Polska utraciła niepodległość, aresztowany przez Austriaków, przebywał 8 lat w więzieniu. Gdy wrócił do kraju, poświęcił się pisaniu dzieł naukowych poświęconych historii, filozofii i oświacie. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie w Warszawie, w 1812 roku.
Główne dzieła polityczne Kołłątaja to:
- O ustanowieniu i upadku Konstytucji 3 Maja
- Do Stanisława Małachowskiego, referendarza Koronnego, o przyszłym sejmie Anonima listów kilka
- Prawo polityczne narodu polskiego
- Stan oświecenia w Polsce w ostatnich latach panowania Augusta III
Dodaj komentarz