Bohater powieści Homera Odyseja – Odyseusz, w ciągu swej całej wyprawy przeżywał wiele przygód, czemu towarzyszyły liczne uczucia.
Początkowo płynąc tratwą do ziemi Feaków był spokojny, radosny i bezpieczny. Oglądając cudowny zachód słońca czuł się beztroski i szczęśliwy. Jednakże w jakiś czas później, kiedy to Posejdon, władca mórz, zesłał straszliwą burzę, Odysa nagle ogarnął wielki strach i rozpacz.
Ogromnie się bał i żałował, że nie zginął wraz z innymi na wojnie trojańskiej. Czuł, że zginie na otwartym morzu i nikt nie będzie o nim pamiętał. Jednakże wtedy ulitowała się nad nim córka Kadmosa, która kazała mu porzucić tratwę i płynąć do brzegu z magiczną namiotą. Wtedy to obudziła się w Odyseuszu nadzieja i chęć walki, jednak nie od razu zaufał bogini. Podejmował bowiem kolejny podstęp. Jednakże, gdy tratwa rozpadła się do końca, bohater przepasał się namiotą i ruszył ku brzegu. Kiedy po kilku dniach zauważył ziemię Feaków czuł nieopisaną euforię, radość i cieszył się ze swojego szczęścia.