Iliada Homera przedstawia historię wojny trojańskiej w dziesiątym roku oblężenia Troi przez Greków.
Przyczyn wojny trojańskiej trzeba szukać w starożytnych mitach. Otóż, syn króla Troi, Parys, udawszy się w gościnę do króla Sparty, Menelaosa, pokochał jego piękną żonę, Helenę, a następnie porwał ją i wywiózł do Troi. Grecy wyruszyli pod Troję, by odebrać piękną Helenę i tak rozpętała się wojna, która trwała 10 lat i skończyła się całkowitą klęską Troi.
Homer nie opisuje całego oblężenia Troi, lecz opowiada historię 40 dni dziesiątego roku oblężenia jej przez Greków. Ukazuje gniew Achillesa, najdzielniejszego greckiego wojownika, z powodu odebrania mu przez wodza Greków, Agamemnona, branki wojennej Bryzejdy. Urażony Achilles wycofał się z pola bitwy. Gdy Trojanie zaczęli zyskiwać przewagę i z rąk Hektora, syna króla Troi, zginął jego przyjaciel Patroklos, wówczas postanowił wrócić i pomścić śmierć serdecznego przyjaciela. Achilles wyzwał Hektora na pojedynek i zabił go, a nad jego bezpieczeństwem czuwała jego matka, bogini morska, która poprosiła samego Hefajstosa o wykucie nowej zbroi dla jej syna. Ogromną rolę w ostatecznym zwycięstwie Greków odegrał Odyseusz i jego koń trojański. Odyseusz podsunął myśl zbudowania ogromnego drewnianego konia z ukrytymi w jego brzuchu żołnierzami greckimi. Niczego nieświadomi Trojanie wprowadzili go do miasta. W nocy Grecy wydostali się na zewnątrz, otworzyli bramy Troi, torując drogę swoim wojskom. Spalili miasto i odebrali piękną Helenę. Tak zakończyła się 10–letnia wojna trojańska.