Wiersz Guilllaume Apollinaire Młody żołnierz swoim układem graficznym, czyli układem wersów przypomina żołnierza. Swoją formą nawiązuje więc do gatunku lirycznego, jakim są kaligramy (wiersze-obrazki). Wiersz ten także ukazuje żołnierza w słowach, który szybko poznał doznania wojenne i śmierć.
Jak sam tytuł sugeruje, podmiot liryczny kieruje wiersz do młodego człowieka – żołnierza. Udziela mu wskazówek, gdyż sam w przeszłości walczył na froncie, zna koszmar wojny i zabijania. Do młodszego kolegi zwraca się apostrofą: Chłopcze Dwudziestoletni Który widziałeś rzeczy straszne.
Podmiot liryczny jest świadomy, że młody żołnierz będąc na froncie dowiedział się o śmierci wszystkiego, widział śmierć twarzą w twarz, więcej wie o niej niż o życiu. Prosi więc go, by przekazał swą nieugiętość Tym którzy przyjdą po nim.
Młody żołnierz, pomimo że w pamięci ma obraz okropności wojny i śmierci, jest wesoły. Nasiąkł bowiem życiem tych którzy umarli na jego oczach.
W ostatnich wersach wiersza poeta wyraża paradoksalną refleksję, że to właśnie młody żołnierz umie lepiej umierać niż starszy, gdyż poza śmiercią nie zna niczego lepiej.