Franz Kafka – pisarz austriacki pochodzący z żydowskiej rodziny, syn praskiego fabrykanta. Urodził się w 1883 r. w Pradze.
Ukończył studia prawnicze otrzymując tytuł doktora. W latach 1907-23 pracował jako urzędnik w praskim towarzystwie ubezpieczeniowym, jednocześnie zajmując się pracą pisarską. Od młodości był pełen kompleksów na tle swego wyglądu i żydowskiego pochodzenia. Trudno było mu się odnaleźć w społeczeństwie, w którym żył. Czuł, że otaczający świat jest mu wrogi.
W 1917 r. Kafka przeżył pierwszy krwotok płucny. Wykryto u niego gruźlicę i od tej pory dużo czasu spędzał w uzdrowiskach. Jego związki z kobietami były także skomplikowane. Dwukrotnie zrywał zaręczyny. Pod koniec życia zamieszkał w Berlinie. Zmarł w 1924 r. podczas pobytu w sanatorium.
Najbardziej znane utwory F. Kafki to:
- Przygotowanie do ślubu (1907) – nowela
- Wyrok (1916) – opowiadanie
- Kolonia karna (1919) – opowiadanie
- Palacz (1913) – powieść
- Proces (1924)
- Zamek (1926)
- Ameryka (1927)
- Dzienniki (1910-23)
- Listy do Mileny (1952)
- Listy do Felicji (1964)
Część jego utworów została opublikowana po jego śmierci, wbrew jego woli.