Pan Tadeusz – Charakterystyka szlachty polskiej – Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz jest realistycznym obrazem ówczesnej Polski szlacheckiej. Adam Mickiewicz z niezwykłym sentymentem opisywał szlachtę polską, z której sam się wywodził, tworząc niemal sielankowy obraz życia dworskiego, w którym wszelkie konflikty i spory znajdują swój szczęśliwy finał. Szlachta polska na przełomie wieków XVIII i XIX nie była klasą jednolitą, jej rozwarstwienie wynikało z różnic majątkowych. W utworze spotykamy zarówno bogatą szlachtę – arystokrację, średnio – zamożną, jak i szlachtę zubożałą oraz zaściankową.
Reprezentantem bogatej szlachty jest dumny i zarozumiały Stolnik Horeszko oraz Hrabia, ostatni potomek rodu Horeszków. Stolnik Horeszko jest właścicielem ogromnych dóbr ziemskich, magnat, najważniejsza osoba w powiecie. Na jego zamku odbywają się uczty, bale, polowania, sejmiki i sejmy powiatowe. U niego szlachta szuka pomocy i protekcji. Z kolei Stolnik także zabiega o względy drobniejszej szlachty, chce sobie zjednać ich życzliwość, bowiem od głosów szlachty oddanych na sejmikach zależy wiele. Popiera Konstytucję 3-maja i reformy przez nią wprowadzone. Jest gotowy dla dobra kraju zrezygnować z części praw i przywilejów, jakie miał do tej pory.
Dodaj komentarz