Zbigniew Herbert – Przesłanie Pana Cogito – Interpretacja

Wiersz Zbigniewa Herberta Przesłanie Pana Cogito jest przykładem liryki refleksyjnej. Ma charakter manifestu, wyznania i modlitwy.

Podmiotem lirycznym jest osoba, którą możemy nazwać mistrzem, nauczycielem znającym tajemnice życia. Próbuje przekazać nam wiele rad i ostrzeżeń.

Wiersz posiada wiele środków stylistycznych, tj. epitety np. ostatnią nagrodę, metafory – chłostę śmiechu, porównania – powtarzaj wielkie słowa… jak ci co szli, uosobienia – siostra pogarda, które uplastyczniają i zmuszają nas do głębszego zastanowienia.

Utwór nie posiada znaków przestankowych, co sprawia, że mamy dowolność interpretacyjną. Wsytępują w nim aluzje literackie do mitologii złote runo i do Biblii – tych, których zdradzono o świcie, które przybliżają nam życie i wydarzenia, bardzo zbliżone do codzienności.