Potęga smaku – Interpretacja – Zbigniew Herbert
Świat ukazany w wierszu jest szary, wstrętny, a działacze polityczni w leninowskich kurtkach to chłopcy o twarzach ziemniaczanych bardzo brzydkie dziewczyny o czerwonych rękach. Człowiek znający dzieła antycznych twórców sprzeciwia się ideałom komunizmu, odwraca się z obrzydzeniem od tego systemu, nie ulega ich propagandzie, choć niejednokrotnie ryzykuje nawet utratą życia.
Budowa: wiersz zbudowany jest z 7 części, o różnej liczbie wersów. Jest to wiersz biały, bezrymowy.
Środki artystyczny: epitety – twarzach ziemniaczanych, rękach czerwonych; porównanie – kobiety różowe płaskie jak opłatek; metafora – książęta naszych zmysłów wybrały dumne wygnanie.
Dodaj komentarz