Wywiad z Aleksandrem Fredro

Proszę państwa, oto Aleksander Fredro, znany pisarz, autor takich komedii jak: Zemsta, Śluby panieńskie i wielu innych. Jego twórczość wzbudza wśród czytelników podziw i uznanie, dlatego bardzo bym chciała zadać mu kilka krótkich pytań, by dowiedzieć się trochę więcej o jego życiu i pracy pisarskiej.

Anna Nowak: Panie Aleksandrze wiadomo, że czasy, w których Pan żył nie były łatwe. Jak Pan znajdował czas i spokój na pisanie?

Aleksander Fredro: Ja nigdy nie narzekałem na warunki w jakich się wychowywałem i żyłem.

A.N.: Mając 13 lat stracił Pan swoją matkę. Czy to skłoniło być może Pana do chwycenia za pióro?

A.F.: Tak, między innymi to, poczułem wtedy, że muszę pisać. Także z zaciekawieniem obserwowałem otaczający mnie świat, obyczaje szlachty i stosunki sąsiedzkie w mojej okolicy i starałem się to wszystko przedstawić w moich utworach.

A.N.: A czy decyzja o wstąpieniu do wojska była podyktowana koniecznością odreagowania smutku?

A.F.: Tak, zrobiłem to, bo nie mogłem już wytrzymać w domu. Myślę, że mama jest ze mnie teraz dumna.

A.N.: Wiem, że brał Pan udział w wyprawie napoleońskiej i zasłużył na ważne odznaczenia. Jakie to były?

A.F.: Za swój udział w kampanii napoleońskiej zostałem odznaczony Krzyżem Virtuti Militari i francuską Legią Honorową.

A.N.: W 1814 roku podał się Pan do dymisji i powrócił do rodzinnego majątku. Czym wówczas się Pan zajmował?

A.F.: Brałem czynny udział w życiu politycznym, byłem posłem do Galicyjskiego Sejmu Stanowego obradującego we Lwowie.

A.N.: Ma Pan w swoim dorobku wiele wspaniałych utworów. Z którego jest Pan najbardziej zadowolony?

A.F.: Sądzę, że każdy utwór jest równy sobie. Ja pisałem to przede wszystkim dla ludzi, a nie dla siebie, więc czytelnicy niech ocenią.

A.N.: Serdecznie dziękuję Panu za wyczerpujący wywiad i tak od siebie dodam, że podziwiam Pana za postawę życiową i jako pisarza.