Portret psychologiczny Hamleta – William Szekspir
Wypracowanie opisuje portret psychologiczny Hamleta. Hamlet, tytułowy bohater dramatu Williama Szekspira Hamlet jest postacią tragiczną. Jego psychika w miarę upływu akcji staje się coraz bardziej skomplikowana, zwłaszcza gdy poznaje tajemnicę śmierci swego ojca. Dowiaduje się bowiem, że ojciec jest ofiarą bratobójczej zbrodni, a nie wykluczone, że i mężobójczej.
Od tej pory Hamlet nie zazna spokoju. By spełnić żądanie ducha zmarłego ojca i pomścić jego śmierć musi zabijać. W swoim postępowaniu jest niezdecydowany. Poznanie prawdy zmienia w nim dotychczasowe spojrzenie na świat i ludzi. On zbyt wrażliwy, szlachetny, doskonale wykształcony staje przed koniecznością dokonania zbrodni. Nie potrafi pogodzić się z otaczającym światem, ani też jemu przeciwstawić. Dlatego przeżywa głębokie rozterki wewnętrzne, jest mu trudno dostosować się do reguł obowiązujących w świecie władzy. Zastanawia się nad sensem ludzkiego istnienia, tajemnicą życia, o czym świadczy monolog księcia zaczynający się od słów: Być albo nie być – oto jest pytanie? Wie, że musi spełnić przysięgę złożoną ojcu, poszukać dowodów ujawnionej przez ducha prawdy. Trudno jednak znaleźć dobre rozwiązanie w sytuacji, gdy na zbrodnię trzeba odpowiedzieć zbrodnią, lecz też nie widzi innej możliwości naprawienia wyrządzonego zła.
Dodaj komentarz