Wacław Potocki – Człowiek-Igrzysko Boże – interpretacja

W wierszu Wałcawa Potockiego Człowiek-Igrzysko Boże został użyty motyw życia jako partii szachów.

Człowiek jest przez cały swój żywot na szachownicy i musi robić wszystko, by jak najdłużej pozostać na polu białym.

Jeśli jednak będzie popełniał grzechy, pozostanie na czarnym. Wówczas, po śmierci zabierze do drugi gracz, którym jest diabeł.

Celem każdego z nas jest zatem wyjście z szachownicy wraz z Graczem I, którym jest Anioł – symbol życia wiecznego. Bóg jest tylko sędzią.

Szachownica jest metaforą świata dzisiejszego. Pionkami w grze są ludzie. Gracze mają niewielki wpływ na przebieg gry (to więźniowie). Nie mogą przerwać gry nawet wtedy, gdy czas ich unicestwi. Gra nie ogranicza się do jednej szachownicy, może być ich nieskończenie wiele.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.