Wygaśnięcie Absolutu – Interpretacja – Tadeusz Różewicz

Wiersz Tadeusza Różewicza Wygaśnięcie Absolutu znalazł się w zbiorze wydanym w 1991 r. Utwór mówi o umieraniu cywilizacji.

Sygnalizuje zanikanie wszystkiego. Śmierć ma wymiar biologiczny, poeci wymierają jako gatunek. Język ubożeje jak naturalny zasób. Nazwiska zmarłych poetów należą do twórców piękna i mądrości. Ci, którzy pozostali łowią słowa, ale sieci są puste. Sztuka powinna być sacrum, świątynią, kiedyś nią była. Dla artysty tworzącego pod koniec XX w. sztuka nie mogła być schronieniem, bo świątynia jest pusta, a wiersze milczą.