Przedwiośnie – Obraz rewolucji – Stefan Żeromski
Aresztowanie matki, a następnie jej śmierć skłaniają Cezarego do refleksji nad słusznością komunistycznych idei. Szybko entuzjazm jego zmienia się w szok, gdy widzi okrucieństwo wydarzeń rewolucyjnych, ogrom zbrodni i niesprawiedliwość. Szczególnie z Baku zamieszki miały krwawy charakter, gdzie doszło do masowych rzezi między Ormianami a Tatarami. Zmuszony przez władze do grzebania trupów uświadomił sobie koszmar rewolucji, zwłaszcza obserwując trupa pięknej i młodej Ormianki, która była jedną z ofiar bestialskich rzezi. Sam żył w okropnych warunkach. Dom rodzinny runął pod pociskami tureckimi, mieszkał więc w piwnicy. Niejednokrotnie głodował, chodził półnagi i brudny. Obraz Baku po dokonanej rzezi był niezwykle przerażający. Trupy do wozu wrzucano metalowymi widłami, jak siano.
Z tego koszmaru wyciąga go ojciec. Razem przez rewolucyjną Rosję wracają do Polski. Wszędzie widzą głód, nędzę, rozboje i kradzieże. Rewolucja pozbawiła ludzi majątków, kierowała się żądzą krwi i zemsty. Seweryn Baryka w rozmowie z synem określa rewolucję jako śmieszny przewrót, który magnatów strąca z pałaców do piwnic, a mieszkańców piwnic wprowadza do pałaców.
Dodaj komentarz