Przedwiośnie – Obraz rewolucji – Stefan Żeromski
Piekło rewolucji w Rosji w 1917 roku przedstawił Stefan Żeromski na przykładzie miasta Baku. Początkowo młody Cezary Baryka wita wydarzenie rewolucyjne z wielkim entuzjazmem. Przestaje uczęszczać do szkoły po celowym znieważeniu dyrektora. Głęboko wierzy w nowe hasła, uczęszcza na uliczne zgromadzenia, na których wiesza się kukły carów i dostojników państwowych.
W Przedwiośniu Stefan Żeromski ukazuje obrazy mordów, głodu, nędzy i rozbojów. Mimo to, Cezary przez długi czas nie jest w stanie określić swej tożsamości narodowej. Porywa go wir wydarzeń, jest nadal zafascynowany ideologią bolszewicką.
Matka z narażeniem życia ukrywała część rodzinnego skarbu, przewidując, że syn, zgodnie z nakazem o konfiskacie przeciwnikom rewolucji drogocennych rzeczy, zechce do oddać władzom. Jako zwolennik rewolucji wydał domową kryjówkę z oszczędnościami, potem chodził głodny i zaniedbany. Matka była przeciwna rewolucji, która jej zdaniem jest zwykłą grabieżą i odwetem, niesie jedynie krzywdę i śmierć.
Dodaj komentarz