Przedwiośnie – Charakterystyka Cezarego Baryki – Stefan Żeromski
Dopiero śmierć matki, która skazana na roboty publiczne umiera z wycieńczenia oraz fakt kradzieży jej obrączki odciętej razem z palcem powodują przełom w sposobie jego myślenia. Zaczyna stopniowo dostrzegać zło, jakie niesie ze sobą rewolucja. Jeszcze bardziej uświadamia sobie okrucieństwo rewolucji, gdy zmuszony do grzebania zwłok, obserwuje ciało pięknej i młodej Ormianki, będącej jedną z niewinnych ofiar bestijalskich rzezi, jakie dokonano w Baku. Doznaje szoku widząc ogrom zbrodni i niesprawiedliwości, jakie niesie ze sobą komunizm.
Z tego marazmu i samotności wyrywa go ojciec powracający z frontu. Jest mu bliski, jak nigdy dotąd. Teraz zaczyna doceniać wartość więzi rodzinnych. Dzięki namowom ojca wyruszają w podróż do wolnej ojczyzny. Jest to kolejny etap dojrzewania bohatera. Chory ojciec umiera w czasie podróży, lecz wcześniej opowiada Cezaremu o masowej produkcji w Polsce szklanych domów. Po przekroczeniu granicy młody Baryka konfrontuje opowieści ojca o idealnej Polsce z rzeczywistością, która wygląda zupełnie inaczej.
Dodaj komentarz