Szewcy – Streszczenie – Stanisław Witkiewicz
Prokurator gardzi zachowaniem Szewców, twierdząc, że zmiany można przeprowadzić drogą pokojową, bez posuwania się do przemocy. Wyznaje księżnej miłość, która i tak bardziej zachwycona jest czeladnikami, nazywając ich chłopaki cudne moje. Jeden z nich ofiarowuje jej parę butów, w zamian za dziesięć całusów. Ona zaś chwali wielką moc Sajetana i jest gotowa mu się oddać. Zraniony Scurvy twierdzi, że arystokracja już się przeżyła, lecz także kapitalizm należy zreformować, nie niszcząc inicjtywy prywatnej.
Księżna kpi z miłości prokuratora, bliskość duchową odczuwa z Szewcami, gdyż w przeciwieństwie do jej klasy, nie zatracili instynktu zwierzęcego. Do warsztatu wkraczają Dziarscy chłopcy z synem majstra Sajetana, Józkiem Tempe. Ich przywódcą jest Gnębon Puczymorda. Na polecenie Scurvy’ego aresztują Sajetana i czeladników, jako gniazdo najohydniejszej, przeciwelitycznej rewolucji świata. Za zniewagę prokuratora zostaje aresztowana także księżna.
Dodaj komentarz