Widokówka z tego świata – Interpretacja i analiza – Stanisław Barańczak
Wiersz Stanisława Barańczaka Widokówka z tego świata jest skierowany do Stwórcy, w którego poeta szuka odpowiedzi na bardzo ziemskie i ludzkie pytania.
Nadawcą tej widokówki jest mieszkaniec tej Ziemi, zaś adresat – pozaziemski. Bóg jest cierpliwym słuchaczem, podmiot liryczny zwraca się do Stwórcy słowami: Szkoda, że Cię tu nie ma i opowiada o swoim życiu, problemach, jak komuś bardzo bliskiemu. Zwierza się, co mu przynosi życie, ku czemu zmierza.
Zadaje Bogu retoryczne pytania jak człowiekowi: Powiedz, co u Ciebie słychać, co można widzieć, gdy się jest Tobą. Poeta pomimo, że odczuwa brak obecności Boga we wszechświecie wierzy jednak, że Bóg jest bliski człowiekowi, solidaryzuje się z nim, przeżywa wspólnie wszystkie jego bóle, tragedie i rozpacze.
Bóg jest w jakiś sposób wcielony w człowieka, obydwa istnienia są nierozerwalnie związane. Bóg odczuwa po ludzku, dlatego podmiot liryczny zadaje mu pytanie: Mów, jak Ty się czujesz z moim bólem – jak boli Ciebie Twój człowiek.
Dodaj komentarz