Średniowieczne wzorce osobowe

– ideał rycerza – idealny rycerz był odważny, waleczny, bohaterski, odznaczający się dużą siłą i sprawnością fizyczną, doskonale władający bronią. Wielki patriota, człowiek głębokiej wiary. Bóg, honor, ojczyzna – to wartości dla niego najwyższe i najważniejsze. Oddany i wierny królowi oraz damie swego serca, opiekujący się sierotami i wdowami. Szlachetny, ceniący honor, w walce nie mógł zabijać nieuzbrojonego rycerza. Walka w obronie chrześcijaństwa była dla niego rzeczą świętą. Przykładem idealnego średniowiecznego rycerza był Roland, tytułowy bohater Pieśni o Rolandzie.

– ideał świętego i ascety – człowiek pobożny, który:

* nie troszczy się o dobra doczesne, wyrzeka się ich

* rezygnuje z przyjemności

* nie pragnie długiego życia

* nie przykłada wagi do teraźniejszości

* nie zabiega o własne znaczenie, wyrzeka pięcia się na wyższe szczeble godności

* oddany Bogu, cechuje go niezwykła pobożność

* pokornie znosi wszelkie niewygody

* celowo umartwia się, aby zasłużyć na życie w niebie

* świadomie zadaje sobie ból i cierpienie

* prowadzi surowe, pokutnicze życie w imię miłości do Boga

– średniowieczny ideał świętego – ascety to św. Aleksy, tytułowy bohater Legendy o św. Aleksym

– ideał władcy – czyli doskonały monarcha – dobry, sprawiedliwy, prawy, szlachetny, odważny, mężny. Wierny Bogu i ojczyźnie, mądrze sprawuje władzę, dba i troszczy się o swych poddanych, obrońca wiary katolickiej. Przykładem jest Karol Wielki (Pieśń o Rolandzie).