Sofokles – Król Edyp – jako tragedia klasyczna
Cechy tragedii antycznej na przykładzie Króla Edypa:
1. Zasada trzech jedności
a) jedność czasu – akcja trwa jeden dzień
b) jedność miejsca – akcja rozgrywa się w jednym miejscu ( przed palacem )
c) jedność akcji – jeden wątek – dzieje Edypa
2. Ograniczona liczba aktorów – dzieje zbiorowe wykonuje chór; chór ocenia i komentuje wszystko poza sceną
3. Zasada decorum, czyli wysokiego stylu
4. Brak krwawych scen
5. Bohaterowie pochodzą z wyższych sfer, nie popadają w skrajne stany emocjonalne
6. Tragedie antyczne pochodzą z mitów
7. Tragediia kończy się katastrofą głównego bohatera
8. Bohaterowie jednej tragedii występują w innej, nawet jako bohaterowie główni
9. Tytuł utworu wzięty od imienia głównego bohatera
10. Istnienie równorzędnych, przeciwstawnych wartości
11. Istotą tragedii – konflikt tragiczny
12. Tragedia zaczynała się prologiem
13. Akcja dzieliła się na: epejsodiony (sceny), te z kolei na stasimony, czyli pieśni choru.
14. Punktem szczytowym tragedii była perypetia, nagła zmiana w życiu bohatera, nadająca nowy kierunek akcji,przeciwny do jego dotychczasowych działań i oczekiwań widza.
15. Exodos– ostatnie wystąpienie chóru, podsumowującego wydarzenia
Dodaj komentarz