Sofokles – Antygona – Cechy tragedii antycznej na przykładzie Antygony

1. Zachowanie zasady trzech jedności:
  a) jedność czasu – akcja rozgrywała się w ciągu jednej doby
  b) jedność miejsca – akcja rozgrywała się w tym samym miejscu (przed pałacem)
  c) jedność akcji – akcja była jednowątkowa (bunt Antygony)

2. Utwór rozpoczyna się od dialogu dwóch bohaterów, nazywanego prologiem, informującego o treści utworu.
3. Akcja dzieliła się na epejsodiony (sceny), które z kolei przedzielone były stasimonami, czyli pieśniami chóru.
4. Parodos – pierwsze wystąpienie chóru, wprowadzające do akcji.
5. Zasada decorum, czyli pisania tragedii stylem podniosłym.
6. Tragedię kończył exodos – wyjście chóru, koniec akcji.
7. Bohaterowie nie zmieniają się, konsekwentnie trwają przy swoich przekonaniach
8. Tytułł utworu najczęściej wzięty od imienia głównego bohatera.
9. Bak przeplatania scen tragicznych-komicznymi.
10. Istnienie równorzędnych, przeciwstawnych wartości.
11. Bohaterowie pochodzą z wyższych sfer.
12. Tragedia kończy się katastrofą głównego bohatera.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.