Renesans – humanizm renesansowy. Antropocentryzm

Humanizm renesansowy to prąd umysłowy, zmierzający do odrodzenia starożytnej wiedzy o człowieku, literatury klasycznej, uznający za ideał wszechstronną pełnię człowieczeństwa.

Termin humanizm wywodzi się od łac. humanus – czyli ludzki. W przeciwieństwie do średniowiecznego teocentryzmu, poglądu na świat opartego na nauce Kościoła, wg którego Bóg był centrum wszechświata, humanizm przyniósł fascynację człowiekiem. Człowiek renesansu był wyznawcą antropocentryzmu, poglądu opartego na myśli Platona i Cycerona, uznającego, że to człowiek jest centrum wszechświata i celem jego rozwoju.

Hasłem humanistów stały się słowa rzymskiego poety Terencjusza: jestem człowiekiem i wszystko co ludzkie nie jest mi obce. Humanizm był zaprzeczeniem ideałów średniowiecza, głosił wiarę w potęgę rozumu ludzkiego, radość życia, popierając naturalne dążenie każdego człowieka do szczęścia, konieczność jego wszechstronnego rozwoju, harmonijnego życia w zgodzie z naturą.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.