Przyczyny i skutki międzynarodowego przepływu siły roboczej

Główną przyczyną międzynarodowego przepływu siły roboczej jest zróżnicowanie stawek płacy, wynikające z różnego poziomu rozwoju gospodarczego krajów. Przyczyny generalnie możemy podzielić na ekonomiczne, jak i pozaekonomiczne.

Ekonomiczne przyczyny międzynarodowego przepływu siły roboczej to przede wszystkim dążenie do uzyskania większego niż dotychczas dochodu; pojawiające się bezrobocie w kraju; chęć podniesienia własnych kwalifikacji czy spełnienia ambicji zawodowych; dążenie do zapewnienia rodzinie odpowiednich warunków egzystencjalnych.

Pozaekonomiczne przyczyny międzynarodowego przepływu siły roboczej to głównie względy polityczne, religijne, ideologiczne, rasowe lub narodowe.

Jeśli chodzi zaś o skutki międzynarodowego przepływu siły roboczej to możemy je podzielić na skutki dla państwa opuszczonego i przyjmującego, zarówno pozytywne, jak i negatywne.

Pozytywne skutki dla państwa opuszczonego: podniesienie stawek płac i zmniejszenie stopy bezrobocia; wzrost wykształcenia; transfer zarobków z zagranicy. 

Negatywne skutki dla państwa opuszczonego: ludność płaci podatki za granicą; drenaż mózgów – kraj opuszczają pracownicy o wysokich kwalifikacjach, państwo wcześniej opłaciło ich edukację.

Pozytywne skutki dla kraju przyjmującego: obniżenie poziomu płac; napływ pracowników z wysokimi kwalifikacjami; w przypadku napływu ludzi mniej wykształconych – tania siła robocza; młodzi ludzie w społeczeństwie starzejącym się.

Negatywne skutki dla kraju przyjmującego: koszty przystosowania imigrantów do nowych warunków; koszty zabezpieczenia socjalnego; zamieszki; ksenofobia; wzrost przestępczości.