Na podstawie Kodeksu Hammurabiego uzasadnij nierówność społeczną starożytnej Babilonii
Jak się okazuje po głębszej analizie, rzeczywistość była inna. W Babilonii bowiem istniał podział społeczeństwa. Na szczycie drabiny znajdowali się wolni obywatele (Awilumi), poniżej ludność bez praw obywatelskich (Muszkeni), a na końcu niewolnicy (Warumi). Wśród wolnych obywateli możemy wyróżnić możnych i ludzi uprzywilejowanych. O wielkości kar decydowała więc przynależność do danego stanu, co z pewnością można zaliczyć do dużego mankamentu słynnego kodeksu.
Prawo obowiązywało zatem tą część ludności, która z jakichś przyczyn nie należała do grona ludzi uprzywilejowanych. Sprawiedliwa kara natomiast nigdy nie spotkała tych, którzy mieli jakieś przywileje w państwie. W takim przypadku decydowała więc stronniczość podmiotów wykonujących te prawa. I tak np. jeśli niewolnik wydłubał oko osobie z wyższej warstwy społecznej – jemu także wydłubywano oko. Natomiast jeśli czynu takiego dokonała osoba wyżej postawiona nad niewolnikiem wówczas jedynie musiała zapłacić grzywnę.
Uważam, że kodeks Hammurabiego był niezwykle ważnym i wielkim osiągnięciem Babilonii. Należy jednak pamiętać, że całkowita sprawedliwość nie została nigdy osiągnięta w wyniku podziału społeczeństwa na stany.
Dodaj komentarz