Na podstawie Kodeksu Hammurabiego uzasadnij nierówność społeczną starożytnej Babilonii
Kodeks Hammurabiego to trzeci najstarszy kodeks świata, który do dnia dzisiejszego uznawany jest za największe życiowe osiągnięcie babilońskiego władcy – Hammurabiego. Był on wyrazem dążenia króla do ujednolicenia praw zwyczajowych, zróżnicowanych etnicznie.
Kodeks ten dotyczył prawa karnego, prywatnego oraz procesowego. Co ciekawe, miał on równocześnie charakter kazuistyczny. System kar oparty był na zasadzie talionu i tzw. karach odzwierciedlających (np. za uderzenie ojca odcinano synowi rękę, którą uderzył). Prawo talionu najpełniej oddaje słynna maksyma oko za oko, ząb za ząb. Jej treść wprowadzała reguły, mające regulować stosunki międzyludzkie, ale również stosunki na szczeblu władca-poddany. Prawa te uznawały za czyn sprawiedliwy taki, który odzwierciedlałby wyrządzoną krzywdę. Na pierwszy rzut oka był to system sprawiedliwy. Wydawałoby się, że każdy człowiek podlega jednakowemu prawu. Jednak czy na pewno?
Dodaj komentarz