Mikołaj Sęp-Szarzyński – Sonet I O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego – Interpretacja i analiza

Tematem Sonetu I Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego O krótkści i niepewności na świecie żywota człowieczego, jak wskazuje tytuł, są rozważania poety nad życiem ludzkim, które jest krótkie i niepewne.

Poeta mówi, że czas szybko mija, gwałtem obrotne obłoki i Tytan prętki lotne czasy pędzą, i bardzo żałuje błędów jakie popełnił w młodości, Z płaczem ganię młodość mej skoki. Odczuwa wyrzuty sumienia.

Podmiot liryczny personifikuje śmierć A chciwa może odciąć rozkosz nędzą Śmierć – tuż za nami spore czyni kroki, aby dodać jej większej grozy, gdyż to właśnie ona jest realnym przeciwnikiem człowieka, jest przyczyną jego nieszczęścia, nie pozwala korzystać z rozkoszy tego świata. Chodzi krok w krok za człowiekiem.

Żyjąc ze świadomością, że życie jest krótkie i niepewne, człowiek nie powinien koncentrować się głównie na dobrach doczesnych, pomimo że one go absorbują i dają złudzenie szczęśliwości, lecz skupić się na tym co trwałe i wieczne, co może dać tylko Bóg. Człowiek pochłonięty zaspokojeniem swoich ziemskich pragnień oddala się od Boga, od wiecznego szczęścia: Bo muszę chciwość o swej szczęśliwości własnej (co Bogiem zowiemy) odwodzą Niestałe dobra.

Budowa: zbudowany z 4 zwrotek; I, II, III – 4-wersowe, IV – 2-wersowa.

Środki artystyczne: epitety – cień głęboki, serce strwożone, niestałe dobra; personifikacja – A chciwa może odciąć rozkosz nędzą śmierć – tuż za nami spore czyni kroki; wyliczenia – O moc, o rozkosz, o skarby pilności; peryfrazy – Z płaczem ganię młodości mej skoki; gwałtem obrotne obłoki i Tytan prętki lotne czasy pędzą.