Księga Koheleta – Zacytuj pytania stawiane przez Koheleta wobec życia i wyjaśnij ich sens. Czy człowiek może osiągnąć szczęście na ziemi? Skoro wszystko jest marnością, czy warto podejmować jakikolwiek trud?

Pytania stawiane przez Koheleta wobec życia: I po cóż więc nabyłem tyle mądrości? 

(…) czyż nie umiera mędrzec tak samo jak i głupiec?

Człowiekowi szczęścia nie zapewni nawet mądrość, a więc pogłębiona świadomość marności wszystkiego, co dotyczy życia ziemskiego. Tak samo przysparza cierpień, nie chroni przed bólem istnienia.

Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu, jaki zadaje sobie pod słońcem?

Wszyscy ludzie podlegają prawu przemijania. Nic na ziemi nie jest trwałe, nic nie trwa długo, dlatego nic nie jest warte trudu i starań człowieka bezsilnego wobec upływu czasu.

Czy człowiek może osiągnąć szczęście na ziemi? Skoro wszystko jest marnością, czy warto podejmować jakikolwiek trud?

Każdy człowiek może osiągnąć szczęście na ziemi. Człowieka cieszą nawet małe rzeczy: uśmiech drugiej osoby, dobre słowo, miłość bliskich. Musi czuć, że jest potrzebny i kochany.

Kohelet uważa, że wszystko jest marnością i nie warto nic robić na tym świecie. Ja nie do końca zgadzam się z takim stwierdzeniem. Moim zdaniem człowiek może być szczęśliwy i na tym świecie: kocha, realizuje się zawodowo, korzysta roztropnie z darów Boga, żyje zgodnie z zasadami dekalogu.

Jan Kochanowski we fraszce O żywocie ludzkim mówi, że życie jest nietrwałe, a człowiek jest kukiełką we współczesnym świecie. Niewiele liczą się nasze myśli i marzenia. Trudno jest cokolwiek przewidzieć, nie ma nic pewnego na świecie.

Z kolei Czesław Miłosz w utworze Piosenka mówi o tym, że jest źle, ale może być jeszcze gorzej. Nasi wrogowie zostaną rozliczeni przez Boga za zło, które nam wyrządzili.