Faust – Dążenie człowieka do przeznaczenia i szczęścia – streszczenie – J.V. Goethe
Dramat Faust Goethego jest najwybitniejszym dziełem poety. Przedstawione są w nim dzieje nieprzeciętnego człowieka, poszukującego prawdy, szczęścia, celu i sensu życia.
Główny bohater, Faust, pragnął zaznać radości, doświadczyć życia w dostatku, zaspokoić swoje żądze, poznać prawdę o świecie – praprzyczynę bytu, prawa rządzące rzeczywistością, cel istnienia świata. Całe swe życie spędził studiując mądre księgi, ale i tak nie posiadł prawdziwej wiedzy o życiu, ponieważ wszelkie poznanie ma swe granice. Wie, że o jego życiu decydują siły dobra i zła, a ostatnie słowo należy do Boga, choć moce piekielne bez ustanku próbują zdobyć duszę człowieka.
Mefistofeles popisuje się przed Bogiem znajomością świata i ludzi, co oznacza, że często przebywa na ziemi wśród jej mieszkańców, zna ich cele i dążenia. Bóg zaś jest w niebie i z tej rozmowy wynika, iż daleki jest od spraw ludzkich.
Dodaj komentarz