Juliusz Słowacki – Kordian – Bohaterowie aktu I

Kordian – niezwykle wrażliwy, obdarzony poetycką wyobraźnią chłopiec. Romantyczny, 15-letni młodzieniec, który wspomina samobójczą śmierć swego przyjaciela, a potem mówi o własnych uczuciach, nieokreślonych pragnieniach, niezaspokojonych żądzach.

Najbardziej dotkliwie młody Kordian odczuwa brak celu i sensu życia, który tak bardzo chciałby odnaleźć: Boże zdejmij z mego serca jaskółczy niepokój, Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj…

Sługa Grzegorz – dawny żołnierz napoleoński. Opowiadał chłopcu o walkach, w których uczestniczył

Wioletta – powoduje, że Kordian przestaje wierzyć w romantyczną miłość. Wioletta chce go opuścić.