Joseph Conrad – Lord Jim – Streszczenie

Jim, bohater powieści Josepha Conrada Lord Jim był jednym z pięciu synów pastora. Od dziecka marzył o pracy na morzu i dalekich podróżach. Rozpoczął więc naukę na statku szkolnym dla oficerów marynarki handlowej.

Po ukończeniu kursu oficerskiego został pierwszym oficerem na statku handlowym Patna i wyruszył w swój pierwszy rejs. Statek kierujący się w stronę Morza Czerwonego, stary jak świat, smukły jak chart i bardziej zżarty prez rdzę od wysłużonej kadzi żelaznej zabrał na pokład około 800 muzułmańskich pielgrzymów. Nocą zmęczeni upalnym dniem pasażerowie odpoczywali, a Jim kończył nocną wachtę, wtedy nastąpił nagły wstrząs, po czym statek zaczął tonąć. Kapitan i załoga skoczyli do szalup, pozostawiając na pokładzie śpiących podróżnych.

Okazało się, że Patna nie zatonęła. Przepływająca następnego dnia francuska kanonierka uratowała podóżujących pielgrzymów, ale zachowanie Jima morski sąd ocenił jednoznacznie. Ze względu na fakt zaniedbania obowiązków i opuszczenia powierzonych sobie ludzi, stracił tytuł oficerski. Nikt podczas procesu nie brał pod uwagę jego uczuć, liczyły się tylko fakty. Tragiczna noc spowodowała, że nie miał pieniędzy, jego kariera zawodowa była skończona, a do domu nie chciał wracać, by nie martwić ojca. 

Wśród publiczności w sądzie przyglądającej się z zainteresowaniem procesowi i zeznaniom Jima był biały mężczyzna, który nazywał się Marłow. Kapitan Marłow poznał Jima i się z nim zaprzyjaźnił. To dzięki niemu Jim się trochę uspokoił i przemyślał pewne sprawy. Jednak długo nie mógł znaleźć dla siebie właściwej pracy. Gdziekolwiek się zatrudnił, szybko rezygnował . Scenariusz zawsze był ten sam- rozmowa o Patnie w jego obecności zmuszała go do porzucania posady, a zwłaszca gdy słyszał, że załoga parowca okazała się tchórzami. 

W końcu Marłow przyjął Jima na pokład swojego statku. Jim unikał wszelkich rozmów i towarzystwa, większość czasu spędzał w kabinie. Marłow, by pomóc Jimowi zapomieć o dręczących go koszmarach, postanowił porozmawiać ze Steinem, człowiekiem, którego niezmiernie cenił i wierzył, że właśnie on może pomóc w tej sprawie. Stein był przyrodnikiem, bogatym kupcem i za jego radą Jim trafił do Patusanu, egzotycznego wyspiarskiego państwa na Malajach. Tam Jim miał objąć stanowisko dyrektora stacji handlowej i reprezentować właśnie interesy Steina. Stein dał Jimowi srebrny pierścień, który był formą listu rekomendacyjnego dla starego znajomego Doramina, naczelnika Patusanu. 

Jim był zadowolony z wyjazdu, nie martwił się grożącymi mu niebezpieczeństwami. Szybko zdobył szacunek tubylców- Burgisów, cieszył się wśród nich ogromną popularnością, wybrali go na swego przywódcę. Nadali mu przydomek "tuan", co znaczy "lord". Bohater bronił uciskanego ludu i jego praw, wyzwolił Malajów spod rządów Szaryfa- Alego i władcy Allanga, dzięki pomocy syna Doramina- Daina Warisa, z którym się zaprzyjaźnił. Jim stał się praktycznie władcą kraju, wielkim autorytetem dla Malajów. Udowodnil, że jest silny i odpowiedzialny. Znalazl też milość, pokochał ze wzajemnością Jewel, córkę swego poprzednika, którą wychowywała samotnie matka. Jim nazwał swoją żonę- Klejnot. 

Pewnego dnia na wyspę przybył korsarz Brown, który chciał zdobyć skarb Burgisów. Był on znanym, bezwzględnym rzezimieszkiem, odznaczającym się szczególnym okrucieństwem. Pojawienie się Browna w Patusanie zmusiło Jima do podjęcia decyzji, która okazała się zgubna i tragiczna w skutkach. Brown znienawidził Jima od pierwszego spotkania, gdyż młody Tuan był uosobieniem odwagi i potęgi. Mając w pamięci, że jemu też kiedyś dano szansę, Jim pozwolił Brownowi odejść, tłumacząc Doraminowi, że jest gotów odpowiedzieć własnym życiem za krzywdę, która by mogła spotkać jego ludzi po uwolnieniu złoczyńców. Tymczasem podczas odwrotu piraci zabili Daina Warisa, syna Doramina.

Po tragicznej wieści Jim zamierzał udać się w pościg za piratami. Szybko jednak zrozumiał, że zawiódł tych, którzy w niego wierzyli. Stracił zaufanie Malajów, nie chciał się bronić. Odważnie i godnie stanął przed Doraminem, zrozpaczonym ojcem, aby swoją śmiercią wziąć odpowiedzialność za niechcianą śmierć przyjaciela (zginął trafiony strzałem przez Doramina).
 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.