Jean Rousseau – Nowa Heloiza – Powieść sentymentalna- powieść w listach

Powieść sentymentalna Jeana Rousseau Nowa Heloiza nawiązuje do średniowiecznej historii miłosnej mieszczanki Heloizy i uczonego teologa Abelarda. Romans zaowocował ciążą dużo młodszej od niego dziewczyny. Kochankowie potajemnie pobrali się, za co oprawcy nasłani przez rodzinę Heloizy okrutnie okaleczyli Abelarda. Małożonkowie rozstali się, ostatnie lata życia spędzili w klasztorach, prowadząc ze sobą wzruszającą korespondencję. 

Tragiczna i głęboka miłość bohaterów Nowej Heloizy – Julii i młodego nauczyciela domowego Saint-Preux, poruszyła rzesze czytelników. Jest to powieść pisana w formie listów- korespondencja dwojga kochanków, którzy ze względu na przeszkody społeczne i obyczajowe nie mogą być razem. Zostają zmuszeni do poświęceń: Julia poślubia barona de Wolmar, Saint Preux wędruje po swiecie, usiłując o niej zapomnieć. Mimo, że żyją w rozłące, są bezbronni wobec łączącego ich uczucia. 

Po latach państwo de Wolmar prosi nauczyciela by uczył ich dzieci. Kochankowie spotykają się ponownie, ale powstrzymują się od zbliżeń fizycznych. Szczęśliwe życie rodziny de Wolmar przerywa tragedia- Julia ratując tonącego synka nabawia sie zapalenia płuc i umiera. W ostatnim liście wyznaje, że była nieszcześliwa i liczy na osiągnięcie szczęścia po śmierci, zawsze bowiem kochała Saint-Preuxa.

Autor ukazal w utworze wzór idealnej miłości, w której gorące uczucie nie prowadzi wprost do zaspakajania cielesnych żądz, ale do uszlachetnienia kochanków. Pierwiastek emocjonalny wyraźnie góruje nad intelektualnym.
 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.