Ikar – Streszczenie – Jarosław Iwaszkiewicz
Na początku opowiadania Ikar Jarosław Iwaszkiewicz nawiązuje do obrazu wybitnego malarza holenderskiego Petera Bruegla, przedstawiającego upadek Ikara. Otóż Ikar ginie spadając do morza nie zauważony przez nikogo – ani przez chłopca orzącego ziemię na brzegu morza, ani przez pasterza pasącego owce, czy też wędkarza łowiącego ryby w morzu. Ludzie są tak pochłonięci swoją pracą, że nie zwracają uwagi na tragedię młodzieńca, jakim jest Ikar.
Iwaszkiewicz wspomina upadek Ikara, gdyż przypomina mu on inne zdarzenie z okresu wojny, którego był świadkiem. Miało ono miejsce w Warszawie na rogu ulicy Trębackiej i Krakowskiego Przedmieścia, na przystanku tramwajowym w czerwcu 1942 r. Pewien kilkunastoletni chłopiec idąc w kierunku przystanku czytał jakąś książkę. Był tak pogrążony w czytaniu, że wszedł na jezdnię wprost pod nadjeżdżający samochód, który gwałtownie zahamował, by uniknąć przejechania go. Jak się okazało, była to karetka gestapo. Wciągnięto chłopca do środka, po czym samochód ruszył w kierunku Alei Szucha, gdzie znajdowało się więzienie. Najprawdopodobniej chłopiec już nigdy nie powrócił do domu.
Dodaj komentarz