Pieśń XII O cnocie – Interpretacja i analiza – Jan Kochanowski
Pieśń XII Jana Kochanowskiego O cnocie zawiera refleksje poety na temat wartości cnoty. Poeta próbuje wpłynąć na rozwój duchowy i moralny czytelnika. Utwór ma ton wyraźnie dydaktyczno – wychowawczy.
Styl pieśni jest jasny i prosty, a zarazem wytworny i ogólnikowy. Dwa pierwsze zdania wysuwają tezę: Żeby cnota miała być kiedy bez zazdrości. Kolejne sześć wersów to wyjaśnienie tezy przez opis postępowania zazdrości. Zazdrość jest cieniem cnoty jako cień niedostępny ciała naszladuje, cierpi, gdy ktoś odnosi sukcesu Nie może jej blasku znieść ani pojżrzeć w oczy. Zazdrość jako
przeciwniczka cnoty jest bezsilna i słaba.
Dodaj komentarz