Jan Kochanowski – Pieśń V Pieśń o spustoszeniu Podola przez Tatarów – Interpretacja i analiza

Pieśń o spustoszeniu Podola Kochanowskiego Jana jest wyrazem troski poety o losy kraju i jego obronę.

Pieśń ta ma charakter patriotyczny i polityczny zarazem, przedstawia tragiczne skutki najazdu Tatarów na Podole w 1575 roku. Jako wzorowy patriota Jan Kochanowski był tym wydarzeniem mocno wstrząśnięty, wstydził się za klęskę Polaków i poniesione szkody. Ziemia podolska została spustoszona, a około 50 tysięcy jeńców Tatarzy wprowadzili do niewoli, w tym wiele bezbronnych kobiet i dzieci.

Poeta uważana, że hańba Polaków jest tym większa, że dali się pokonać narodowi dzikiemu, który nie potrafi budować ani wsi, ani miast, lecz mieszka w namiotach.

Jednak Jan Kochanowski nie nawołuje rodaków do krwawego odwetu, lecz gorąco apeluje, by pomyśleli o grożącym im niebezpieczeństwie i skutecznym zabezpieczeniu obrony kraju, by zapobiec podobnym katastrofom w przyszłości. Oburzony jest obojętnością szlachty: jej niedbałością o los kraju, oskarża ją o zbytnie przywiązanie do dóbr materialnych. Wzywa także do zorganizowania regularnego wojska w miejsce pospolitego ruszenia, do podniesienia podatków na armię i obronę granic.

Poeta kończy pieśń przypomnieniem przysłowia o Polaku mądrym po szkodzie, gdyż stracił nadzieję, by szlachta umiała zapobiec nieszczęściu grożącemu Rzeczypospolitej: Nową przypowieść Polak sobie kupi, że i przed szkodą i po szkodzie głupi.

Budowa: 12 zwrotek, 4-wersowych. Każdy wers ma 11 sylab. Rymy parzyste.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.