Pieśń świętojańska o Sobótce. Pieśń panny XII – Interpretacja – Jan Kochanowski
Pieśń panny XII Kochanowskiego Jana wychwala zalety życia na wsi oraz pracę prostych chłopów.
Utwór ten nosi cechy sielanki. Poeta idealizuje wieś, ukazując ją jako krainę szczęścia, spokoju: Wsi spokojna, wsi wesoła. Ciężka, codzienna praca w polu i przy gospodarstwie daje ogromną radość wieśniakom, jest dla nich powodem do dumy i zadowolenia z obfitych plonów, pozwalających spokojnie patrzeć w przyszłość. Oracz swą pracą na roli zapewni dostatek sobie i rodzinie, tym bardziej, że oprócz plonów z ziemi, zbiera owoce z sadu, miód z barci, a zagroda jagniąt pełna dostarcza wełny.
Człowiek żyjący na wsi jest szczęśliwy i pobożny, uczciwy i bezpieczny. Poeta nie zazdrości tym, którzy służą na pańskich dworach, szukają bogactwa w zamorskich podróżach, zarabiają w sądach jako obrońcy czy też narażają życie dla zysku. Po zebraniu plonów nadchodzi czas na odpoczynek przy ciepłym kominku, pora zabaw towarzyskich – tańce, śpiewy, polowania, łowienie ryb, czyli nieustanny kontakt z naturą.
Dodaj komentarz