Jan Kochanowski – Pieśń świętojańska o Sobótce – Jaki model życia proponuje Pieśń Świętojańska o Sobótce

Gdy słońce jest już bardzo wysoko, czyli dochodzi do zwrotnika Raka, na wsi zbliża się sobótka. Jest to przedchrześcijańskie święto słowiańskie, obchodzone zwykle w nocy z 22. na 23. czerwca.

Ludowy obrzęd sobótki jest ważnym świętem w życiu mieszkańców wsi. Po zebraniu plonów nadchodzi dla nich czas odpoczynku przy rozpalonym ognisku, pora zabaw towarzyskich, polowań i łowienia ryb.

Takie obyczaje zachowały się głównie na wsiach, które są spokojne i wesołe. Ludzie prowadzą tu życie uczciwe i pobożne.

Rolnikowi wystarcza do życia ziemia. Oracz swą pracą na roli może nakarmić siebie i rodzinę. Ma on także sady, pszczoły, które dają mu miód i owoce.

Rolnik kosi łąki i pola, a następnie zwozi wszystko do stodoły. Niekiedy stawia w lesie sidła i zdarza się, że coś w nie wpada. Chętnie łowi ryby słuchając śpiewu ptaków i grając na piszczałce.

Praca na roli daje ludziom satysfakcję, ponieważ codziennie obcują z przyrodą. W ich ciężkiej pracy jest czas na odpoczynek i zabawę. Wspólna praca jednoczy rodzinę, uczy szacunku dla drugiej osoby.