Jan Kochanowski – Fraszka O żywocie ludzkim – interpretacja i analiza

Fraszka O żywocie ludzkim Kochanowskiego Jana przedstawia refleksje poety na temat ludzkie losu. Jest w niej zawarta głęboka, filozoficzna zaduma nad sensem życia, nad miejscem i rolą człowieka w otaczającym go świecie.

Podmiot liryczny stwierdza, że w życiu doczesnym wszystko jest ulotne, przemijające: uroda, sława, pieniądze, nie warto więc o nie zabiegać, ponieważ każdego czeka taki sam koniec.

W ten sposób Jan Kochanowski nawiązuje do starożytnej maksymy: Panta rei – wszystko płynie, przemija. Refleksja ta nie skłania poety jednak do rozpaczy, ze stoickim spokojem bowiem stwierdza: Naśmiawszy się nam i naszym przodkom Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom. Porównuje on życie ludzkie do losu kukiełek z teatru lalek, które po skończonym przedstawieniu chowa się do skrzyni.

Dlatego, nie warto do niczego się przywiązywać, a zwłaszcza do dóbr materialnych, tak cenionych przez ludzi. Porównuje je poeta do polnej trawy, która wraz z jesienią więdnie, przemija.

Budowa: fraszka zbudowana jest z 8 wersów, z których każdy liczy 11 sylab. Rymy parzyste, żeńskie.

Środki artystyczne: epitety – peconej rzeczy, polna trawa; porównania – jako polna trawa, jako czynią łątkom.