Jan Kasprowicz – Święty Boże – Hymn. Interpretacja i analiza

Tematem hymnu Jana Kasprowicza Święty Boże jest wizja tragicznego losu człowieka.

Podmiot liryczny zwraca się do Boga słowami: Święty Boże, święty mocny z prośbą o litość, o zmiłowanie się nad dolą biednego człowieka. Na szczególną uwagę zasługuje motyw samotnego grobu, do którego zdąża świat i przyroda.

Ludzkie życie jest pełne męki i cierpienia, skoro ziemia pęka od żarów, i cała  przesiąknięta jest krwią i potem: …każda jej grudka pełna jest znojów i krwawych prób.

Człowiek z przerażeniem patrzy na świat, w którym wszystko się sprzysięgło się przeciw niemu: A burza huczy i huczy, A chmur się głębi wał, a wiatr mu deszczem miecie w ślepe oczy (…). Osaczony ze wszystkich stron człowiek nawet w Bogu nie znajduje pociechy, gdyż On z obojętnością patrzy na męczarnie ludzkie, nie reaguje na jego prośby. Siedzi daleko, na tronie pomiędzy gwiazdami i ani spojrzy na padolny smug.

Poeta w imię dobra narodu buntuje się przeciw Bogu, oskarża Go, że nie jest wrażliwy na cierpienie człowieka: Ty się upajasz wielkością stworzenia, po tym śmiertelnym wygonie….

W takiej sytuacji triumfuje Szatan, który po ziemi tej krąży, na pokolenia zarzuca zdradną sieć, w synu na ojca zapalczywość budzi (…) bratu na brata wciska krwawy nóż (…).

Podmiot liryczny ostatnie słowa kieruje do Szatana, stwórcy zła, by zlitował się nad ludżmi. Boga zaś obarcza winą za niedolę człowieka.

Budowa: hymn ma budowę nieregularną, występują nieregularne rymy, 
Środki artystyczne: epitety- nieszczęsne dzieci, wielki cmentarz,
                             apostrofa- Chroń nas od zdrady
                             metafora- Ewy nieszczęsne dzieci
                             personifikacja- Świat dół swój grzebie
 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.