Jan Andrzej Morsztyn – biografia, życiorys, twórczość

Jan Andrzej Morsztyn – poeta, tłumacz. Urodził się w 1621 r. w Wiśniczu pod Krakowem. Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej, związanej z arianizmem.

Kształcił się w Lejdzie, odwiedził Francję i Włochy. Jako dworzanin Lubomirskich szybko zyskał opinię niezwykle inteligentnego i wytwornego dworzanina. W 1645 r. rozpoczął służbę dyplomatyczną w Paryżu. Był powiernikiem politycznym Ludwiki Marii, ożenił się z jej dwórką, Katarzyną Gordon.

Piął się szybko po szczeblach kariery politycznej. Stał się jednym z przywódców stronnictwa francuskiego w Polsce. Pod wpływem autorytetu Jana Kazimierza przeszedł na katolicyzm i przyjął pierwsze imię Jan. Brał udział w misjach poselskich w Szwecji, Niemczech i Austrii. Za panowania Michała Wiśniowieckiego znalazł się w opozycji, poparł natomiast elekcję Jana III Sobieskiego, mimo to sejm oskarżył go o zdradę stanu i w 1683 r. uciekł do Francji, gdzie spędził resztę życia. Zmarł w Paryżu w 1693 r.

Jego twórczość cechuje przede wszystkim błyskotliwość, elegancja i kunszt artystyczny, brak w niej ważnych zagadnień życia. Pisał głównie dla przyjemności i zabawy, zyskał jednak ogromną sławę. Był najwybitniejszym polskim marinistą, tworzył pod wyraźnym wpływem włoskiego poety Giambattisty Marina. Swe wiersze zebrał w dwóch zbiorach: Kanikuła albo psia gwiazda (1647), Lutnia (1661). Pisał erotyki, listy poetyckie, sonety. Przetłumaczył arcydzieło francuskiej tragedii klasycystycznej – Cyd Pierre'a Corneille'a. Najbardziej znane wiersze: Niestatek, O swej pannie, Desperacja, Do panny, Do jednej, Na krzyżyk na piersiach jednej panny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.