Ignacy Krasicki – Pijaństwo – Interpretacja

1.Znajdź w tekscie opis polskich obyczajów, które kultywuje się do dziś. 
2. Które tematy poruszone przy stole uznam za pouczające, a które są złe (odwołaj się do tekstu i doświadczeń). 
3. Scharakteryzuj rozmówców.
4. Na podstawie znanych z lektury szkolnej utworów, sporządź indeks cech szlachty polskiej w XVIII w.

Ad.1.
W utworze Ignacego Krasickiego Pijaństwo opisane jest świętowanie z okazji imienin żony głównego bohatera: (…) Upiłem się onegdaj dla imienin żony, oraz z okazji odwiedzin. 
Ad.2.
Biesiadnicy poruszają różne tematy. Mowią o ojczyźnie, o miłości do niej, o sprawach dotyczących dobra całego społeczeństwa. bogactwach narodu i jego polityce zagranicznej. Dyskutują o nowych reformach. To one w tamtym okresie wywoływały najwięcej sporów i podnosiły napięcie w Polsce. Działo się tak, gdyż kraj nasz, w przeciwieństwie do Europy Zachodniej, kierował się ku umocnieniu władzy centralnej.

Rzeczypospolitej groziła utrata suwerenności, dlatego ludzie oświeceni dążyli do wprowadzenia nowych reform i naprawy państwa. W utworze uwidocznione jest to w momencie, gdy Pan Jędrzej i Wojciech mają odmienne zdanie na temat traktatu, podpisanego przez Jana III Sobieskiego z Turkami w Żórawnie nad Dniestrem w 1676 r. Na mocy tego układu Polska utraciła znaczną część Ukrainy. W epoce oświecenia był to temat drażliwy i lepiej było go nie poruszać. 
Ad.3.
Rozmówcy, jak wynika z tekstu, są pochodzenia szlacheckiego. Ich zachowanie pozostawia jednak wiele do życzenia. Lubią zabawy, gościnę i alkohol, którego zbytnio nadużywają. Swoje pijaństwo usprawiedliwiają leczniczymi właściwościami napoju. Póki są trzeźwi, potrafią zachować się przy stole i spokojnie rozmawiać. Wraz ze wzrostem wypitych butelek wzrasta napięcie. Wreszcie dochodzi do bójki, która kończy się siniakami, bólem glowy i innych części ciała oraz złym samopoczuciem. 
Ad.4. 
Osiemnastowieczna szlachta nie pozostawiła po sobie zbyt wielu dobrych wspomnień . Szlachcica postrzegano jako gbura, pijaka, który pod wpływem alkoholu staje się zwierzęciem, zuchwalca, chytrusa, łakomego na posagi panien. Postrzegano w nim fircyka, który nic nie robi, tylko spędza czas na rozrywkach i w salonach, rozpustnika, zdrajcę, dumnego i marnotrawnego panicza.
W utworze pokazana jest jedna pozytywna cecha. Biesiadnicy potrafią przyznać się do nieprzystających im hulanek i bijatyk.