Franciszek Karpiński – Laura i Filon – Sentymentalny charakter sielanki – Interpretacja i analiza

Sielanka Franciszka Karpińskiego Laura i Filon ukazuje parę młodych ludzi, zakochanych w sobie.

Akcja rozgrywa się na tle sielskiego krajobrazu, naszczekiwania psów i zachodzącego za chmury księżyca. Jej treścią jest intymny dialog dwojga kochanków niepewnych wzajemności, poprzedzony dramatycznym monologiem Laury.

Gdy spóźniona Laura przybywa na spotkanie z ukochanym pod umówionym jaworem, nikt na nią nie czeka.

Podejrzewa Filona o niewierność, boleśnie wspomina jego wejrzenie na pasterkę – Dorydę i prawdziwie cierpi, wystawiona na próbę miłości przez kochanka. Uważa, że jego mowa pieszczona była tyko żartem, naigrywaniem się. Wywołuje to u niej atak rozpaczy i złości, w czasie którego Laura rozbija o drzewo koszyk z malinami i niszczy różowy wieniec. Wtedy zza pobliskich zarośli wybiega Filon i uspokaja Laurę, że on tylko chciał sprawdzić co będzie o nim mówiła. Spotkanie kochanków kończy się czułym pojednaniem, wyznaniem miłości i przysięgą wiecznej wierności: Teraz mój Filon droższy mi będzie, Bo mię już więcej kosztuje (…) Teraz mi Laura za wszystko stanie, Wszystkim pasterkom przodkuje. Sielanka ma charakter sentymentalny, o czym świadczą takie elementy, jak: para kochanków, zachodzący księżyc, ujadanie psów, ciemny las, powracający motyw łez: Wybiegł do Laury spłakanej, Ja wiem dlaczegoś płakała, zazdrość i gniew zostają zwyciężone przez prawdziwą miłość. Na sielankę wskazują też konwencjonalne elementy, jak wyszukane imiona bohaterów, których jedynym zmartwieniem są niepowodzenia miłosne; akcja rozgrywa się na tle przyrody, której centralnym punktem jest jawor; poeta analizuje wewnętrzne przeżycia bohaterów- emocje, uczucia, wzajemne relacje. 

Budowa: utwór składa się z czterowersowych zwrotek o rymach przeplatanych. 
Środki artystyczne: epitety- miły, kochany, droższy
                                wykrzyknienia- Nie masz miłego, O popędliwa! a ja nie baczny!….Lauro!… poczekaj….dwa słowa….