Fiodor Dostojewski – biografia, życiorys, twórczość

Fiodor Dostojewski – pisarz i publicysta rosyjski. Urodził się w 1821 r. Przez całe życie chorował na epilepsję, a pierwszego w życiu ataku tej choroby dostał po otrzymaniu wiadomości o śmierci despotycznego ojca.

Po śmierci matki, w wieku 16 lat zamieszkał w internacie Szkoły Inżynieryjnej w Petersburgu. Ukończył ją w 1843 r., zdobywając tytuł inżyniera w stopniu podporucznika.

Jednak szybko zrozumiał, że jego pasją jest praca literacka, to i dlatego zrezygnował z kariery wojskowej.

W 1849 roku został uwięziony w twierdzy pietropawłowskiej, a następnie skazany na śmierć za działalność w wolnomyślicielskim kole socjalistów. Został jednak ułaskawiony przez cara Mikołaja, lecz skazany na cztery lata katorgi, a także na służbę w wojsku jako szeregowiec. Dopiero po 10 latach został zwolniony i powrócił do Petersubrga. W latach 1867-71 Dostojewski wraz z drugą żoną przebywał za granicą, w Dreźnie, Genewie i Florencji. Zmarł w 1881 r.

Fiodor Dostojewski reprezentował nurt psychologiczny w ówczesnej powieści, poddając swoich bohaterów głębokiej analizie moralnej i stawiając ich w sytuacjach, w których trudno im było zrozumieć samych siebie, wybrać jedynie właściwą drogę, gdy współistnienie w świecie dobra i zła czyni wzlędnym zarówno jedno, jak i drugie pojęcie.

Najważniejsze powieści Dostojewskiego: Biedni ludzie (1846) – powieść debiutancka; Sobowtór (1846), Białe noce (1848); Wspomnienia z domu umarłych (1860-62); Notatki z podziemia (1864); Zbrodnia i kara (1866); Idiota (1868); Biesy (1871-72); Młodzik (1875); Bracia Karamazow (1879-80).