Nad Niemnem – Legenda o Janie i Cecylii – Eliza Orzeszkowa
Grób Jana i Cecylii, których legendę przedstawia w swojej powieści Nad Niemnem Orzeszkowa, to miejsce święte w nadniemeńskim krajobrazie. Byli przodkami rodu Bohatyrowiczów. W XVI w. popełnili mezalians, uciekli z Polski i osiedlili się w puszczy nad Niemnem.
Jan był człowiekiem niskiego stanu, Cecylia zaś pochodziła z wysokiego rodu. Połączyła ich wielka miłość oraz wspólna praca, która nadała sens ich życiu. Cecylia miała delikatne ręce i pięknie grała na harfie, lecz nie lękała się pracy, dzielnie znosiła trudy dnia codziennego.
Dzięki ciężkiej i wytrwałej pracy swojej, a następnie swoich dzieci, wnuków i prawnuków, wykarczowali las i w samym sercu puszczy zbudowali wspaniałą osadę, otoczoną żyznymi polami. Mieli dwanaścioro dzieci, doczekali sędziwego wieku. Wszyscy żyli szczęśliwie, w spokoju, dostatku i miłości. Utrzymywali się z pracy własnych rąk.
Dodaj komentarz