Czesław Miłosz – Campo di Fion – Interpretacja i analiza

W wierszu Czesława Miłosza Campo di Fion poeta zastanawia się nad przyczynami ludzkiej obojętności na los innych.

Campo di Fion to plac w Rzymie, na którym przed wiekami stracony został Giordano Bruno. Mimo egzekucji życie w mieście toczyło się normalnie. Rzymianie uznali wówczas spalenie wolnomyśliciela za ciekawe urozmaicenie dnia wypełnionego zabawą, gwarem i gorączką handlu. Zanim kat płomień stosu zażegnał plac zapełnił się przekupkami, a tawerny wesołymi ludźmi.

Podobnie w Warszawie w czasie okupacji, za murem żydowskiego getta, w dniach jego likwidacji w 1943 r., w pogodny wieczór wiosenny przy dźwiękach skocznej muzyki kręciła się karuzela. Muzyka zagłuszała huk wystrzałów, mieszkańcy miasta bawili się w najlepsze. Tragedia Żydów w getcie została zestawiona ze śmiercią Giordana Bruna, dwa tak odległe od siebie w czasie i wymowie wydarzenia. Poeta chciał w ten sposób ukazać obojętność tłumu warszawskiej ulicy na tragedię getta, ginących tam ludzi pochodzenia żydowskiego mordowanych przez Niemców ze względów rasowych.

Tak więc ludzie najchętniej zapominają o bohaterach, mijają męczeńskie stosy a ludzie umierają w samotności. Miłosz zwrócił uwagę na ponadczasową obojętność ludzi wobec cierpienia oraz na tragiczną samotność umierających Ja jednak wtedy myślałem o samotności ginących i nałożył na poezję obowiązek pamięci I wtedy po wielu latach Na nowym Campo di Fioni Bunt wznieci słowo poety.

Budowa: Zbudowany jest z 8, 4-wersowych zwrotek. Wiersz bezrymowy.

Środki stylistyczne: metafory – Bruk opryskany winem i odłamkami kwiatów, epitety – domów płonących, tłumy wesołe, pięknej (…) niedzieli.