Bolesław Prus – Faraon – Faraon, powieść o żądzy władzy i potędze rozumu

W czasach, w których rozgrywa się akcja powieści Bolesława Prusa Faraon było wielu ludzi, którzy za wszelką cenę dążyli do zdobycia władzy. Wyróżniali się oni najczęściej mądrością i doświadczeniem. Skupiali w swoich rękach ówczesną wiedzę o świecie, byli jedynymi ludźmi, którzy zajmowali się nauką i im tylko dostępną. Uważali, że jest to ich przywilej, nie dopuszczali do rozpowszechniania wiedzy. Naukę wykorzystywali między innymi do celów politycznych, m.in. zaćmienie słońca do pokonania Ramzesa. Dlatego zgadzam się ze stwierdzieniem, że Faraon to powieść o żądzy władzy i potędze rozumu.

Stary Ramzes XII i jego syn posiadali ogromny zasób wiedzy na temat władania państwem, dowodzenia armią, czy też zarządzania gospodarką kraju.

Jednak i tak największą wiedzę posiadali kapłani, ich działalność nie kończyła się na sprawowaniu obrzędów religijnych. Nauka, religia i bogactwo to właśnie środki, dzięki którym mogli wpływać na władzę w kraju, faktycznie rządzili Egiptem.

Następca tronu Ramzes XIII pragnie dla siebie władzy silnej i niepodzielnej, bardzo nie podoba mu się fakt, że kapłani decydują o wielu ważnych sprawach kraju. On tylko pozornie sprawuje władzę. Planuje przeprowadzić reformy, aby uzdrowić państwo. Podróżując po Egipcie, widzi ciężką sytuację chłopów. Umiał dostrzec niesprawiedliwość i współczuć pokrzywdzonemu przez los prostemu ludowi. Aby spełnić obietnice dane chłopom, a także zwiększyć armię potrzebuje pieniędzy, a te są w skarbcu kapłanów – Labiryncie. Niestety, duchowni się nie zgadzają, a w dodatku ich potęga jest tak wielka, że wpływają bez większych trudności na wynik głosowania nad podjęciem decyzji.

Ojciec młodego faraona, Ramzes XII będąc władcą słuchał kapłanów, wiedział, że przeciwstawienie się im doprowadziłoby do krzywdy całego narodu. Z kolei Ramzes XIII podejmuje walkę z duchownymi, by przywrócić władzę faraonom, a państwu potęgę ekonomiczną i militarną. Jest jednak zbyt młody i niecierpliwy, w młodzieńczym zapale popełnia wiele błędów, kieruje się emocjami, a nie rozumem i ostatecznie przegrywa mądrzejszy.

Zwycięża najmądrzejszy kapłan Herhor, zdobył władzę podstępem. Dzięki jego zręcznym działaniom nie udaje się planowany przez faraona atak na Labirynt. Jak się okazuje, ważnym narzędziem walki o zdobycie władzy w Starożytnym Egipcie była mądrość i wiedza.